Na temat radiestezji narosło wiele mitów i obiegowych opinii. Jedne z nich spłycają problem, inne go wyolbrzymiają.

Co to właściwie jest radiestezja, na czym polega, na jakiej zasadzie to wszystko działa, skąd się wzięła i do czego służy?

Czym jest radiestezja?

Definicji jest bardzo wiele. Każda z nich łączy dwa istotne elementy: fakt istnienia nieznanych nauce promieniowań oraz praktyczną umiejętność radiestety do świadomego odczuwania tychże promieniowań. Zdolność odczuwania promieniowań jest zjawiskiem powszechnym i ma ją większa część populacji ludzkiej. Śmiem twierdzić, że jest to immanentna cecha naszego gatunku. W zasadzie każdy człowiek w większym czy mniejszym stopniu będzie odczuwał promieniowania i zjawiska „radiestezyjne”. Zależy to głównie od jego uwrażliwienia.

Fakt odczuwania promieniowań nie czyni jeszcze z nikogo radiestety. Jeżeli tę wrodzoną wrażliwość na odbiór promieniowania zaczniemy rozwijać i doskonalić, to po pewnym czasie zyskamy w tym pewną wprawę i zaczniemy świadomie rozróżniać dochodzące do nas energetyczne sygnały. To z kolei pozwoli nam te sygnały świadomie interpretować i analizować. Oznaczać to będzie możliwość praktycznego zastosowania umiejętności bezpośrednio w wielu dziedzinach życia. Z tego jasno wynika, że radiestetą jest się dopiero wtedy, kiedy w sposób świadomy potrafimy interpretować nasze radiestezyjne odczucia, kiedy umiemy je analizować i wyciągać z nich prawidłowe, zgodne z rzeczywistością, wnioski. Zgodność z rzeczywistością jest bardzo ważnym, jeśli nie najważniejszym, elementem. Oznacza to, że nasze odczucia muszą być stale weryfikowalne i potwierdzane.

Czym się zajmuje radiestezja

i jakie są pola zainteresowania radiestezji? W większości dostępnych książek radiestezyjnych funkcjonuje typowo redukcjonistyczny podział na 3 podstawowe obszary działania i zainteresowania radiestezji:

1.        Związany z badaniem promieniowań w większości mających swoje źródło w ziemi i manifestujących się na jej powierzchni, zwany geotroniką. Geotronika zajmuje się badaniem, poszukiwaniem i lokalizacją stref zadrażnień geopatycznych oraz różnych anomalii. Najczęściej celem tych badań jest: wyszukiwanie wody, poszukiwanie minerałów, wskazywanie miejsc najlepiej nadających się pod zabudowę, określanie miejsc niekorzystnych dla stałego przebywania człowieka i przeciwdziałanie szkodliwym promieniowaniom.

2.        Związany z badaniem związków i wzajemnych oddziaływań roślin oraz działania roślin na człowieka, zwany fitotroniką. Fitotronika bada wzajemne związki, sympatie oraz antypatie organizmów roślinnych na człowieka i zwierzęta. Elementy fitotroniki mogą być wykorzystywane w rolnictwie ekologicznym, jak i wielkoobszarowym, sadownictwie, szkółkarstwie i leśnictwie. Z fitotroniką. w dużym stopniu spokrewnione jest ziołolecznictwo

3.        Obszar zajmujący się oddziaływaniem promieniowań na organizmy ludzkie i zwierzęce, czyli biotronika. Biotronika bada procesy pól energetycznych organizmów żywych. Zajmuje się badaniem wpływu różnych składników pożywienia, a zwłaszcza mikro- i makroelementów, witamin oraz optymalnym doborem diety. Ponadto bada strefy zaburzeń energetycznych w organizmach ludzi i zwierząt. Zaryzykuję twierdzenie, że popularna dziś bioenergoterapia, którą również się aktywnie zajmuję, wywodzi się właśnie z tego obszaru radiestezji.

Na łamach „Czwartego Wymiaru” chciałbym propagować bardziej holistyczne spojrzenie na radiestezję. Spójrzmy na otaczające nas promieniowanie oraz wzajemne oddziaływania energetyczne jako na jeden z wielu elementów środowiska przyrodniczego człowieka, w którym wyewoluował i rozwinął się gatunek ludzki. Promieniowanie ziemskie jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmów żywych. Na środowisko naturalne człowieka składa się bardzo wiele elementów, takich jak:

§            budowa geologiczna z układem poszczególnych warstw skał ukształtowanych przez setki tysięcy lat w wyniku wielu skomplikowanych procesów geologicznych,

§           rzeźba terenu z wieloma różnorodnymi formacjami (góry, doliny, równiny, wydmy, wąwozy itd.) ukształtowanymi poprzez długotrwałe procesy kształtujące krajobraz,

§           układ stosunków wodnych, zarówno tych powierzchniowych: rzeki, jeziora, morza i oceany oraz tych podziemnych zgromadzonych pod powierzchnią ziemi,

§           warunki klimatyczne charakterystyczne dla różnych obszarów zarówno w makro-, jak i mikroklimatycznej skali lokalnej,

§           gleby będące miejscem wzrostu rośli z procesami glebotwórczymi,

§           szata roślinna i świat zwierzęcy,

§           wpływ promieniowania kosmicznego – zwłaszcza intensywność różnych zakresów promieniowania słonecznego,

§           i jeszcze wiele innych elementów mających większe lub mniejsze znaczenie, a potrzebnych do życia.

Oprócz wymienionych wyżej elementów środowiska naturalnego człowieka dość dokładnie rozpoznanych przez naukę, jest jeszcze jeden bardzo ważny element składowy, który bywa odczuwalny przez ludzi, zwierzęta i rośliny. Jest to naturalne „promieniowanie” mające swoje źródło w ziemi i w kosmosie. Jest to rozpoznawane przez radiestetów promieniowanie geobiologiczne. W swoich szkodliwych aspektach nazywane jest promieniowaniem geopatycznym. Do najczęściej wymienianych promieniowań należą:

§           naturalne promieniowanie jądra Ziemi,

§           „cieki podziemne” inaczej zwane „żyłami wodnymi”,

§           plamy promieniowania TR (towarzyszące zjawiskom radioaktywności), zwane potocznie „plamami radioaktywnymi” lub „plamami śmierci”

§           promieniowania złóż mineralnych

§           promieniowanie warstw i deformacji geologicznych

§           promieniowania sieciowe: siatka Hartmana i siatka Currego

Wszystkie elementy środowiska człowieka (te znane i nieznane) wraz ze wszystkimi procesami zachodzącymi wewnątrz tego środowiska tworzą jedyny w swoim rodzaju układ, czyli Biocenozę. Układ ten jest różnorodny poprzez swoją budowę, dynamiczny poprzez zachodzące procesy i ma fantastyczną właściwość, a mianowicie zdolność do samoregulacji, czyli utrzymywania się w równowadze ekologicznej. Biocenoza to miejsce, gdzie rozwija się ŻYCIE w najprzeróżniejszych formach, od tych najprostszych i prymitywnych, po skomplikowane ekosystemy zasiedlone przez ludzi i zwierzęta. Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że promieniowanie geopatyczne to naturalny element środowiska ludzkiego i jako taki może być czynnikiem sprzyjającym i stymulującym rozwój człowieka. Może również być poważnym czynnikiem ograniczającym rozwój. Promieniowanie, podobnie zresztą jak inne elementy środowiska naturalnego, cechuje różnorodność rodzajów i zróżnicowanie natężenia. Oznacza to, że na określonym obszarze mogą występować strefy o różnych właściwościach promieniowania i o różnym natężeniu. W jednym miejscu zatem promieniowanie może być korzystne dla stałego przebywania człowieka, a w innym będzie stanowić czynnik negatywny. To zróżnicowanie poszczególnych elementów środowiskowych określa się mianem bioróżnorodności. Bioróżnorodność świadczy o bogactwie środowiska. Im więcej form i zróżnicowanie większe, tym środowisko jest bogatsze.

Bardzo ważne jest, aby sobie jednoznacznie uświadomić, że człowiek i inne organizmy żywe, żyjąc w określonych warunkach biocenotycznych, są pod stałym wpływem niewidzialnego, ale jakże ważnego czynnika środowiska przyrodniczego, jakim jest naturalne promieniowanie ziemskie.

Promieniowanie to w niskich wartościach (natężeniu) może być czynnikiem korzystnym, wspaniale stymulować do rozwoju, pobudzać i regenerować organizm ludzki. Duże nagromadzenie silnych promieniowań geopatycznych w jednym miejscu może stać się czynnikiem destrukcyjnym, powodującym, zmęczenia, rozdrażnienia a w konsekwencji prowadzić do zaburzeń w normalnym funkcjonowaniu organizmu. W skrajnych przypadkach może być przyczyną różnych chorób.

Zostawmy na razie radiestezję jako element środowiska naturalnego i przyjrzyjmy się środowisku zawodowemu radiestetów. Spójrzmy na radiestezję jak na fach i wykonywany zawód. Jeśli wyjdziemy z definicji, że: „radiestezja to praktyczna umiejętność świadomego odczuwania promieniowań”, to biorąc pod uwagę, że radiestezja ma bardzo praktyczne zastosowanie, spełnia tym samym wymogi rzemiosła. Zawód radiesteta figuruje w Klasyfikacji Zawodów i Specjalności pod numerem 514902. Od 1983 roku radiestezja wpisana jest w struktury Związku Rzemiosła Polskiego. Duża część radiestetów prowadzących zawodową działalność usługową organizuje się w cechy rzemieślnicze, zdobywając kwalifikacje czeladnicze i mistrzowskie. Przynależność zawodowej radiestezji do struktur Związku Rzemiosła Polskiego dodaje prestiżu. Przynależność radiestetów do organizacji cechowych jest w dużym stopniu gwarantem wysokiej jakości świadczonych usług.

Wcale nie trzeba być zawodowym radiestetą, żeby posługiwać się metodami radiestezyjnymi i korzystać z radiestezyjnej wiedzy na domowy użytek. Radiestezja wcale nie musi się kojarzyć wyłącznie z tyczeniem studni czy wskazywaniem miejsc niekorzystnych dla zdrowia, ale może znajdować zastosowanie w przeróżnych dziedzinach życia.

Spójrzmy na zastosowanie metod radiestezyjnych jako bardzo przydatnych w wykonywaniu innych zawodów np. bioterapii czy ziołolecznictwie. W zasadzie stosowanie reguł i praw radiestezyjnych nie ma ograniczeń poza ograniczeniami moralno-etycznymi, ale o tym napiszę innym razem. Metoda radiestezyjna i posługiwanie się sprzętem radiestezyjnym może być doskonałym środkiem w uzyskiwaniu odpowiedzi na zadawane pytania, prowadzącym nas do założonego celu.

Czy każdy kto posługuje się wahadłem lub różdżką jest radiestetą? Niewątpliwie sprzęt radiestezyjny jest atrybutem radiestezji. Niemniej nie każdy, kto trzyma w ręku sprzęt radiestezyjny jest od razu radiestetą, jak również nie wszyscy radiesteci używają sprzętu radiestezyjnego.

Czym jest sprzęt radiestezyjny i na jakiej zasadzie działa?

Najprawdopodobniej, bo stuprocentowej pewności nie ma, sygnały energetyczne lub bodźce odbiera nasz organizm. Przypomnę, że mówimy tutaj o sygnałach energetycznych, których istnienia oficjalna akademicka nauka nie potwierdziła współczesnym instrumentarium. Nie da się również jednoznacznie wytłumaczyć zjawiska radiestezji współczesnymi teoriami. Niemniej brak naukowych podstaw teorii pozostawmy naukowcom. Te bardzo subtelne i delikatne odczucia nasz organizm odbiera w sposób zupełnie podświadomy. Odbierane przez nasze ciało sygnały manifestują się w postaci umownych ruchów wahadła lub różdżki. Odbiór następuje więc przez ciało radiestety, a sprzęt jest jedynie wskaźnikiem czytelnym dla naszych oczu. Sprzęt umożliwia odczytywanie i pozwala w interpretowaniu naszych odczuć. Posługiwanie się sprzętem radiestezyjnym będzie poświęcony następny artykuł.

« poprzednia strona | powrót na górę strony